Στην περίπτωση που δεν επιθυμούμε αποκατάσταση με χρήση προσθετικών υλικών, όταν πρόκειται η θεραπεία να συνοδευτεί από συμπληρωματική ακτινοθεραπεία ή στην περίπτωση που η ογκολογική μας κατάσταση μάς επιτρέπει την χρήση ενθέματος χωρίς συμπληρωματική ακτινοθεραπεία κι επιθυμούμε την αποκατάσταση σε ένα στάδιο, έχει ένδειξη η χρήση αυτόλογων (δικών μας) ιστών.
Διαφορετικές δότριες περιοχές του σώματός μας έχουν χρησιμοποιηθεί για την αποκατάσταση του τμηματικώς ή ολικώς ακρωτηριασθέντος μαστού ανάλογα με το μέγεθος του ελλείμματος που προκύπτει, το αρχικό μέγεθος του μαστού και την πιθανότητα ταυτόχρονης τοποθέτησης μόνιμου σιλικονούχου ενθέματος. Η κάθε δότρια χώρα χαρακτηρίζεται από διαφορετική νοσηρότητα, χειρουργική και πρόσθετη αναισθησιολογική βαρύτητα λήψης και μεταφοράς της στον τραυματισμένο μαστό καθώς και από διαφορετικές ανάγκες αποθεραπείας μετά το χειρουργείο. Οι περισσότερο χρησιμοποιούμενες σήμερα δότριες χώρες αφορούν εκείνες της λήψης του μισχωτού κρημνού του πλατέος ραχιαίου μυός για μικρά – μεσαία μεγέθη μαστού και πιθανώς συνδυαστική χρήση μόνιμου σιλικονούχου ενθέματος και του ελεύθερου κρημνού των διατιτραινουσών της εν τω βάθει κάτω επιγαστρίου αρτηρίας για ολική αποκατάσταση του μαστού.
Η επιλογή του συγκεκριμένου τύπου αποκατάστασης εξαρτάται, πέρα από το ογκολογικό σκέλος και από εκείνα της αποθεραπείας, της μεγαλύτερης χειρουργικής βαρύτητας, της νοσηρότητας της δότριας χώρας, των πιθανών επιπλοκών και των λοιπών συνοδών παθήσεών μας. Οι προαναφερθέντες παράγοντες είναι δεδομένο ότι επιβαρύνουν περισσότερο την όλη διαδικασία σε σύγκριση με την επίπτωση που προκαλεί η αποκατάσταση μέσω προσθετικών υλικών και ως εκ τούτου θα πρέπει να σταθμίζονται ανάλογα. Ως αντιστάθμισμα, στα μεγάλα οφέλη της χρήσης αυτόλογων ιστών, αξίζει να σημειωθούν η σε ένα χρόνο αποκατάσταση και η αναπλήρωση του ελλείμματος που προκύπτει με τη χρήση δικών μας ιστών. Όπως και στην μέθοδο αποκατάστασης με ιστικό διατατήρα και μόνιμο ένθεμα, η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με την δημιουργία της νέας θηλής και τον χρωματισμό του συμπλέγματος θηλής – θηλαίας άλω, μέσω Ιατρικού δερμογραφισμού.